ฝันเป็นจริง (1)

วิถีแห่งการปฏิบัติ พระอาจารย์เทสก์ เกสรังสี

พุทธศักราช 2459 ทรงความหมายต่อ ด.ช.เทสก์ เรี่ยวแรง แห่งบ้านนาสีดา ต.กลางใหญ่ อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี เป็นอย่างสูง

เพราะเป็นปีที่ พระอาจารย์สิงห์ ขันตยาคโม เดินรุกขมูลมาถึง

รุกขมูล อันเป็นส่วนหนึ่งแห่งธุดงค์ ซึ่ง พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต) ให้ความหมายเอาไว้อย่างรวบรัด

ธุดงค์ เท่ากับ องค์คุณเครื่องกำจัดกิเลส

ข้อปฏิบัติประเภทวัตรที่ผู้สมัครใจจะพึงสมาทานประพฤติได้ เป็นอุบายขัดเกลากิเลสส่งเสริมความมักน้อยสันโดษ

องค์คุณนี้มีทั้งสิ้น 13 ข้อ

และข้อ 1 ใน 13 ข้อได้แก่ รุกขมูล องค์แห่งผู้ถืออยู่โคนไม้เป็นวัตถุ ไม่อยู่ในที่มุมบัง

ที่สำคัญเป็นอย่างมาก คือ แทนที่ พระอาจารย์สิงห์ ขันตยาคโม จะเลือกพำนักอยู่ที่วัดบ้านนาสีดา ท่านกลับเลือกบ้านโยมบิดาของ ด.ช.เทสก์ เรี่ยวแรง

นี่ย่อมตรงกับ "ศุภนิมิต" อันเคยมีในวัยเยาว์

พระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี เล่าไว้ใน "อัตโนประวัติ" ว่า

วันหนึ่งเรานอนหลับกลางคืนได้บังเกิดสุบินนิมิตว่า เรากับเพื่อนหลายคนด้วยกันออกจากบ้านไปเที่ยวตามท้องทุ่งตามประสาของเด็กสมัยนั้น

ขณะนั้นได้มีพระกัมมัฏฐาน 2 รูปสะพายบาตรแบกกลดเดินมาเห็นเราเข้า

แล้ว 1 ใน 2 นั้นก็วิ่งปรี่เข้ามาหาเลย เรากลัว วิ่งหนีไม่คิดชีวิตชีวาเอาทีเดียว เพื่อนๆ เขาก็เฉยๆ ดูเหมือนไม่มีเหตุการณ์อะไรเลยอย่างนั้นแหละ

เมื่อเป็นเช่นนั้น โน่นแน่ะ ที่พึ่งขั้นสุดท้ายของเราก็คือบ้านแลพ่อแม่

แต่ที่ไหนได้ เมื่อวิ่งขึ้นไปบนบ้านเรียกร้องขอให้พ่อแม่ท่านช่วยบ้าง ท่านกลับเฉย ดูเหมือนไม่มีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นเหมือนกัน

ส่วนพระกัมมัฏฐานรูปนั้นท่านก็วิ่งติดตามมามิได้หยุดจนกระชั้นชิด เราวิ่งเข้าในห้องมุดเข้ามุ้งเลย ท่านก็บุกเข้าไปจนได้เลิกมุ้งขึ้นแล้วใช้แส้หวดเราลงไปอย่างเต็มแรง

เราตกใจสะดุ้งเฮือกตื่นขึ้นมา ได้สติ ตัวสั่น เหงื่อเปียกโชกไปหมดทั้งตัว หัวใจยังสั่นริกๆ อยู่เลยที่ถูกแส้ท่านฟาดก็ดูยังปรากฏแสบๆ อยู่ เราเข้าใจว่าเป็นความจริงเอามือลูบๆ ดูก็ยังเข้าใจว่าเป็นจริงอย่างนั้นอีกด้วย

เมื่อเราตั้งสติกำหนดทวนเหตุ การณ์ไปมาโดยรอบคอบจนกระทั่งจิตสงบหายกลัวแล้ว เรื่องทั้งหลาย แหล่จึงค่อยสงบลง

เป็นสุบินนิมิตของ ด.ช.เทสก์ เรี่ยว แรง

"เรื่องนี้เราได้ลืมไปแล้วเป็นเวลาช้านาน จนกระทั่งเราได้ออกเดินรุกขมูลกัมมัฏฐานกับท่านอาจารย์ของเรา เราจึงได้ระลึกถึงนิมิตความฝันของเราแต่เมื่อครั้งกระโน้น เหตุการณ์ชี้อนาคตในชีวิตของเราถูกต้องสมเป็นจริงทุกประการ"

นั่นก็คือการมาของ พระอาจารย์สิงห์ ขันตยาคโม ยังบ้านนาสีดาเมื่อ พ.ศ.2459 มิได้เป็นการธุดงค์เดี่ยวอย่างเอกา

หากมาพร้อมกับ พระอาจารย์คำ และมาพักอยู่เป็นเวลา 2 เดือนเศษ

เวลา 2 เดือนเศษนี้ทรงความหมายเป็นอย่างสูงต่อ ด.ช.เทสก์ เรี่ยวแรง แม้ พระอาจารย์สิงห์ ขันตยาคโม มิได้กวดไล่ตามไปบนบ้าน

เปิดมุ้งแล้วใช้แส้หวดอย่างเต็มแรง

ตรงกันข้าม "เมื่อท่านทั้งสองไปถึง เรากับบิดาของเราก็ได้ปฏิบัติท่านด้วยความเคารพและเลื่อมใสเป็นอย่างดียิ่ง เพราะเป็นปฏิปทาของท่านผิดแผกจากพระกัมมัฏฐานคณะอื่น โดยเฉพาะท่านสอนเราในข้อวัตรต่างๆ

"เช่น สอนให้รู้จักของที่ควรประเคนและไม่ควรประเคน

"ท่านสอนภาวนา บริกรรมพุทโธ เป็นอารมณ์ จิตของเรารวมได้เป็นสมาธิจนไม่อยากพูดกับคนเลย เราได้รับรสชาติแห่งความสงบในกัมมัฏฐานภาวนาเริ่มแรกจากโน่นมาไม่ลืมเลย"

จึงเป็น 2 เดือนเศษอันทรงความหมาย

เป็น 2 เดือนอันพลิกเปลี่ยน ด.ช.เทสก์ เรี่ยวแรง ให้เป็น สามเณร เทสก์ ในที่สุด

การศึกษาชีวิต พระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี จึงต้องเริ่มต้นจากจุดเมื่อ พ.ศ.2459

เพราะจากจุดเมื่อ พ.ศ.2459 ที่ได้พบ พระอาจารย์สิงห์ ขันตยาคโม ไม่เพียงแต่นำไปสู่การบรรพชาและอุปสมบทเป็น พระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี เมื่อพ.ศ.2466

หากใน พ.ศ.2466 นั้นเองก็ได้เข้ากราบนมัสการ พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต