๘๕๘. ค พยัญชนะตัวที่สี่ของอักษรไทย  ในจำพวกอักษรต่ำ โดยรูปมีลักษณะอย่างเดียวกับ ข คือเป็นเสียงหนักไม่ก้อง ในจำพวกพยัญชนะระเบิดต่างกับ ข เพียงมีลักษณะอ่อนกว่าเสียง ข เท่านั้น โดยฐานกรณ์หรือที่ตั้งของเสียง ค เป็นเสียงเกิดที่คอ
            ๘๕๙. คง ๑  แม่น้ำใหญ่สายหนึ่งของแหลมอินโดจีน แผนที่อังกฤษเรียกแม่น้ำสาละวิน ซึ่งเพี้ยนจากคำซันลิวินในภาษาพม่า อันเป็นชื่อที่พม่าเรียกแม่น้ำสายนี้ จีนเรียกแม่น้ำลูหรือนู ส่วนแม่คงเป็นชื่อที่ไทยใหญ่เรียก
                      แม่น้ำคงมียอดน้ำอยู่บนที่ราบสูงประเทศธิเบต ตอนใต้ของเทือกเขาคุนหลุน  ห่างกรุงลาสะ นครหลวงประเทศธิเบตไปทางทิศเหนือประมาณ ๔๐๐ กม. มีความสูงประมาณ ๘,๐๐๐ เมตร รวมความยาวตั้งแต่อยู่ในเขตประเทศธิเบต และประเทศจีนประมาณ ๑,๙๑๐ กม.
                      แม่น้ำคงไหลขนานมากับแม่น้ำโขง โดยมีทิวเขากินหลงกั้นเป็นสันปันน้ำ แม่น้ำคงเมื่อไหลเข้าสู่ประเทศพม่า แล้วไหลลงทางใต้จนถึงทิวเขาแดนลาว อันเป็นเขาปันแดนประเทศพม่าและประเทศไทยทางตะวันตกเฉียงเหนือ รวมแม่น้ำคงในเขตพม่าตอนนี้ประมาณ ๙๓๐ กม. จุดที่แม่น้ำคงเริ่มเป็นเส้นแบ่งเขตแดนไทยกับพม่า อยู่ตรงที่เรียกว่า ท่าผาแดง มีหลักเขตแดนที่ ๑๖ อยู่ในเขตจังหวัดแม่ฮ่องสอน แล้วเป็นเส้นเขตแดนไปจนถึงปากน้ำเมย รวมความยาวตอนนี้ประมาณ ๑๒๐ กม. ต่อจากนั้นก็ไหลเข้าสู่ประเทศพม่า ในเขตรัฐกะเหรี่ยงและไปออกทะเลที่อ่าวมะตะยัน รวมความยาวของแม่น้ำคงทั้งสิ้นประมาณ ๓,๑๕๑ กม.            ๔/ ๒๓๗๔
            ๘๖๐.  คง ๒  อำเภอขึ้น จ.นครราชสีมา ตั้งเป็นกิ่งอำเภอเมื่อปี พ.ศ.๒๔๖๑ ยกเป็นอำเภอ เมื่อปี พ.ศ.๒๔๙๐
                      ภูมิประเทศเป็นที่ราบเหมาะแก่การทำนา แต่ต้องอาศัยน้ำฝน          ๔/ ๒๓๗๘
            ๘๖๑.  คงคา ๑  เป็นแม่น้ำใหญ่สายหนึ่ง ในประเทศอินเดียตอนเหนือจัดเป็นแม่น้ำสายหนึ่งในห้าสายใหญ่ ที่เรียกว่า ปัญจมหานที ซึ่งมี คงคา ยมุนา อจิรวดี สรภู และมหี
                      แม่น้ำคงคาเป็นแอ่งรับน้ำจากแม่น้ำสายต่าง ๆ ซึ่งไหลมาจากเทือกเขาหิมาลัย ลงมาสู่มัธยมประเทศยอดน้ำเกิดจาก ถ้ำน้ำแข็งแห่งหนึ่งที่เชิงเขาหิมาลัย ซึ่งปกคลุมด้วยหิมะ อยู่เหนือเทวาลัยคงโคตริในรัฐครหวาล อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ของแคว้นอุตรประเทศ มีความสูง ๑๓,๘๐๐ ฟุต จากระดับน้ำทะเล มีความยาวประมาณ ๒,๔๙๔ กม. เมื่อไหลมาถึงเขตเมืองอัลหาบาท มีระยะทางจากยอดน้ำได้ ๑,๐๖๔ กม. มีแม่น้ำยมุนาไหลมาบรรจบจุดที่บรรจบเรียกว่า ประยาค (บาลีเป็นปยาค) ชาวฮินดูถือว่าเป็นสถานศักดิ์สิทธิ์ที่สุด เพราะกล่าวกันว่า แม่น้ำสรัสวดี ไหลมุดดินมาโผล่ขึ้นรวมกับแม่น้ำคงคา ณ ที่นั้นด้วย จึงเรียกตรงนี้ว่า ตริเวณี อีกชื่อหนึ่ง ซึ่งในเรื่องกามนิตเรียกว่า จุฬาตรีคูณ ณ สถานที่นี้ ทุกระยะครบรอบสิบสองปี ครั้งหนึ่งมีงานออกร้านเป็นงานใหญ่เรียกว่า กุมภเมลา เพราะเป็นขณะที่ดาวพฤหัสบดี ยกเข้าสู่ราศีกุมภ์ และพระอาทิตย์ยกขึ้นสู่ราศีเมษ มีประชาชนชาวฮินดูนับจำนวนเป็นล้าน พากันทำบุญยาตรา มาสระบาปสนานกาย ในแม่น้ำคงคาตรงที่นี้ เชื่อว่าสามารถล้างบาปให้หมดสิ้นไป
                      ชาวฮินดูมักเรียกแม่น้ำนี้ว่า คงคามาตา หรือแม่พระคงคา นับแต่ยอดน้ำที่เชิงเขาหิมาลัย จนถึงปากน้ำออกทะเลที่อ่าวเบงกอล เรื่องราวของแม่น้ำคงคามีปรากฎเป็นครั้งแรก ในมหากาพย์มหาภารต และรามายณะ แล้วจึงมีเรื่องอยู่มากมายในหมวดคัมภีร์ปราณะ ซึ่งได้เค้าเรื่องจากกาพย์ทั้งสองดังกล่าว
                       ตามคติพุทธศาสนาฝ่ายมหายายของจีนกล่าวว่า แม่น้ำคงคาไหลออกจากช่องพระกรรณข้างหนึ่งของพระศิวะ ลงสู่สระอนวตัปตะ (สระอโนดาด) แล้วจึงไหลออกจากช่องโคมุขีของสระนั้น ผ่านมัธยมประเทศลงสู่ทะเลทางตะวันออก
                       ทางพุทธศาสนาฝ่ายเถรวาทกล่าวไว้ในคัมภีร์อรรถกถาว่า มีแม่น้ำไหลจากสระอโนดาด ในป่าหิมพานต์อยู่สี่สาย สายที่อยุ่ทางทิศใต้ของสระ ได้ไหลไปในรูปแบบต่าง ๆ ในที่สุดได้ไหลมาถึงหินลาดชื่อ วิชฌ แยกเป็นห้าสายคือ แม่น้ำใหญ่ทั้งห้า หรือปัญจมหานที           ๔/ ๒๓๗๙
            ๘๖๒.  คงคา ๒  เป็นชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ในเขตจังหวัดสุราษฎร์ธานี           ๔/ ๒๓๘๗
            ๘๖๓. คงคาเดือด  เป็นชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่งทางภาคกลาง สูงประมาณ ๑๕ เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มทึบ ลำต้นคดงอ บางท้องที่เรียกว่า ตะไล หรือตะไลคงคา หรือช้างเผือก ใบเป็นช่อเรียงสลับกัน ช่อหนึ่งมีใบย่อย ๕ – ๗ ใบ ดอกสีเขียว ๆ เหลือง ๆ ขนาดย่อม ออกเป็นช่อเรียว ๆ ตามง่ามใบ ผลเล็กสีเขียวอ่อน แก่จัดแห้งเป็นสีน้ำตาล          ๔/ ๒๓๘๗
            ๘๖๔. คงเครา - นาย  พ่อเมืองละโว้ มีเรื่องเล่าว่า เมื่อประมาณปี พ.ศ.๑๗๘๑ แผ่นดินซึ่งเป็นประเทศไทย ในปัจจุบันมีบางส่วนเป็นอาณาเขตที่ขอมปกครองอยู่ โดยเฉพาะเมืองละโว้ (ลพบุรี)  ก็เป็นเมืองส่วยขึ้นกับขอมเช่นกัน และที่เมืองละโว้มีทะเลชุบศร ซึ่งเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ในลัทธิศาสนาพราหมณ์ ที่เชื่อว่าเป็นห้วงน้ำที่พระรามเอาพระแสงศรมาชุบ ก่อนที่จะแผลงศรไปผลาญศัตรู ด้วยเหตุนี้น้ำในทะเลชุบศร จึงถือว่าเป็นน้ำที่ทำให้เกิดศิริมงคล พระเจ้าแผ่นดินขอมได้กำหนดให้ พ่อเมืองละโว้ตักน้ำในทะเลชุบศร ส่งไปยังพระนครหลวงกำหนดสามปีครั้งหนึ่ง
                      ในสมัยดังกล่าว นายคงเคราเป็นพ่อเมืองละโว้ จึงต้องทำหน้าที่ส่งส่วยน้ำไปให้ขอม นายคงเครามีบุตรหนึ่งคน ชื่อนายร่วง เมื่อนายคงเคราตาย นายร่วงก็ได้เป็นพ่อเมืองละโว้ต่อมา           ๔/ ๒๓๘๙
            ๘๖๕. คชศาสตร์  เป็นตำราลักษณะช้าง ได้ความว่าไทยได้มาจากอินเดีย มีเป็นสองคัมภีร์คือ คัมภีร์คชลักษณ์ ว่าด้วยลักษณะช้าง และคัมภีร์คชกรรม ว่าด้วยวิธีหัดช้างเถื่อน และวิธีหัดขี่ช้าง กับมนต์สำหรับบังคับช้าง และระเบียบพิธีต่าง ๆ
                      ชาวอินเดียสามารถคิดจับช้างมาใช้งานได้ ก่อนมนุษย์จำพวกอื่นมาช้านาน จนถึงพวกพราหมณ์สามารถรวบรวมความรู้ในการจับช้างเข้าเป็นตำราเรียกว่า คชศาสตร์ขึ้นแล้วแพร่หลายออกไปถึงประเทศอื่น ๆ ในเอเชีย
                      วิธีจับช้างเถื่อน ที่ชาวอินเดียมาสอนไว้มีสามอย่างอย่างหนึ่งเรียกว่า วังช้าง คือ จับช้างเถื่อนหมดทั้งโขลง อย่างหนึ่งเรียกว่าโพนช้าง คือ ไล่จับช้างเถื่อนแต่ละตัว อย่างหนึ่งเรียกว่า เพนียด คือต้อนโขลงช้างเข้ามาในคอกมั่นคง ซึ่งเรียกว่า เพนียดแล้วเลือกจับแต่ช้างบางตัวที่ต้องการ แล้วปล่อยให้โขลงช้างกลับไป
                      การจับช้างเกือบทั้งสามวิธีนี้ ในตำราว่าต้องมี ช้างต่อ คือช้างที่ได้ฝึกหัดเชื่องแล้ว ใช้ช่วยกำลังของผู้จับด้วย จึงสามารถจับช้างเถื่อนได้        ๔/ ๒๓๙๐
            ๘๖๖. คชสีห์  เป็นสัตว์ในนิยายมีรูปเหมือนราชสีห์ แต่มีงวงเหมือนช้าง ใช้เป็นตราเครื่องหมายประจำตำแหน่ง เจ้าพระยามหาเสนาบดี สมุหกลาโหม เรียกว่า ตราคชสีห์ ภายหลังใช้เป็นตราประจำตำแหน่งเสนาบดีกระทรวงกลาโหม และรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม ต่อเนื่องกันมาตามลำดับ และใช้เป็นเครื่องหมายประจำกระทรวงกลาโหมด้วย
                    ตราเครื่องหมายประจำตำแหน่งนายกรัฐมนตรี และสำนักนายกรัฐมนตรี ก็มีคชสีห์รวมเป็นเครื่องหมายอยู่ด้วย โดยนำเอาตราประจำตำแหน่งสมุหนายก และสมุหกลาโหมของเดิม มาประกอบกันเป็นรูปรักษารัฐธรรมนูญ            ๔/ ๒๓๙๓
            ๘๖๗. คชาธาร  คือการผูกช้างพระที่นั่งสำหรับพระมหากษัตริย์ ทรงเสด็จออกศึก การผูกช้างแบบนี้เรัยกว่า ผูกเครื่องมั่น ใช้สับคับคชาธารเรียกว่า พระที่นั่งพุดตาลทอง ตั้งกลางหลังช้างผูกโยงด้วยเชือก ให้ยึดมั่นกับตัวช้าง กลางพระที่นั่งพุดตาลปักเศวตฉัตรคันดาน มีกองซ้ายขวา ด้านหน้าและตรงกลาง ด้านหลังสองข้างพระที่นั่งพุดตาล ผูกศัตราวุธทั้งซ้ายและขวา เหมือนกันดังนี้ ทวน ง้าว โตมร ปืน หอกซัด มีนายท้ายช้างทำหน้าที่บังคับช้าง และมีกลางช้าง นั่งบนเปลตาข่าย ซึ่งมีหลักปักแขวนอยู่กลางพระที่นั่งพุดตาล สองมือถือแพนหางนกยูง ทำหน้าที่ให้อาณัติสัญญา พระมหากษัตริย์ทรงถือกระแสงของ้าว ประทับเหนือคอช้างรบกับข้าศึก ที่เรียกว่า ยุทธหัตถี           ๔/ ๒๓๙๑
            ๘๖๘. คณบดี  ตามรูปศัพท์แปลว่า หัวหน้าหมู่ ที่ใช้กันในปัจจุบันหมายเฉพาะตำแหน่งหัวหน้าคณะ ในมหาวิทยาลัย ใช้เป็นตำแหน่งหัวหน้าคณะวิชา           ๔/ ๒๓๙๕
            ๘๖๙. คณะราษฎร  เป็นบุคคลคณะหนึ่งได้ออกประกาศยึดอำนาจการปกครองประเทศไทย เมื่อวันที่ ๒๔ มิถุนายน พ.ศ.๒๔๗๕ เพื่อเปลี่ยนแปลงการปกครองประเทศไทย จากระบอบเดิมที่พระมหากษัตริย์ทรงมีพระราชอำนาจสูงสุด มาเป็นการปกครองตามระบอบรัฐธรรมนูญ
                      คำว่าคณะราษฎรได้เปลี่ยนใช้เป็นคณะผู้เปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ.๒๔๗๕        ๔/ ๒๓๙๖
            ๘๗๐. คณะสงฆ์  ได้แก่องค์คณะของภิกษุสงฆ์ ซึ่งได้รับการบรรพชาอุปสมบทตามพระวินัยพุทธบัญญัติ ในพระพุทธศาสนาฝ่ายเถรวาท มีจำนวนตั้งแต่สองรูปขึ้นไป ประพฤติพรหมจรรย์ในพระธรรมวินัย อันเดียวกัน
                     คณะสงฆ์แต่เดิมนั้น เมื่อพระพุทธเจ้ารับผู้ที่เลื่อมใสในสัจธรรมของพระพุทธศาสนา และประสงค์เข้าเป็นพวก พระพุทธองค์ก็ทรงรับไว้ด้วยพระองค์เอง ผู้ที่สมัครเข้ามามีสองประเภทด้วยกัน ประเภทหนึ่งเป็นผู้เห็นธรรมแต่ยังไม่สิ้นกิเลส พระองค์จะทรงอนุญาตด้วยพระวาจาว่า "ท่านจงเป็นพระภิกษุเถิด ธรรมเรากล่าวดีแล้ว ท่านจงประพฤติพรหมจรรย์เพื่อทำที่สุดแห่งทุกข์โดยชอบเถิด"  อีกประเภทหนึ่งเป็นผู้เห็นธรรมทั่วถึง สิ้นกิเลสเป็นพระอรหันต์แล้ว พระองค์จะทรงอนุญาตด้วยพระวาจาว่า   "ท่านจงเป็นภิกษุเถิด ธรรมเรากล่าวดีแล้ว ท่านจงประพฤติพรหมจรรย์เถิด"
                    คำว่าสงฆ์เมื่อกำหนดในสังฆรัตนะได้แก่ภิกษุตั้งแต่หนึ่งรูปขึ้นไป เมื่อกำหนดตามพระวินัยเนื่องด้วยการปกครองได้แก่ ภิกษุตั้งแต่สี่รูปขึ้นไปบ้าง ห้ารูปบ้าง สิบรูปบ้าง ยี่สิบรูปบ้าง ตามจำนวนองค์ประชุมอย่างต่ำในกิจนั้น ๆ ที่เรียกว่า สังฆกรรม
                    การปกครองคณะสงฆ์  เมื่อมีผู้สมัครเข้ามาบวชเป็นพระภิกษุ  ในระยะแรก ๆ พระภิกษุสงฆ์ก็จะพามาเฝ้าพระพุทธเจ้า แล้วพระพุทธเจ้า ก็ประทานอุปสมบทเป็นคราว ๆ ไป  เมื่อขยายวงกว้างออกไป การพามาเฝ้าเช่นนั้นย่อมเป็นการลำบาก จึงทรงอนุญาตให้พระสาวก รับผู้สมัครเข้าบวชได้ด้วยวิธี ให้ผู้สมัครนั้นปลงผมและหนวด นุ่งห่มผ้ากาสวะตามธรรมเนียมของพระภิกษุแล้วให้รับสรณะคมณ์ถึงพระรัตนตรัย เป็นสรณะด้วยความเคารพอย่างแท้จริง แล้วก็เป็นอันสำเร็จความเป็นพระภิกษุ วิธีนี้เรียกว่า ติสรณคมนูปสมบท
                      ในยุคต้นแห่งปฐมโพธิกาลนี้ การรับคนเข้าบวช พระพุทธเจ้าทรงเองบ้าง โปรดให้พระสาวกรับบ้าง  ต่อมาในราวมัชฌิมโพธิกาล จึงโปรดให้การรับคนเข้าบวช เป็นอำนาจของสงฆ์ กำหนดด้วยองค์ประชุมอย่างต่ำเพียงสิบรูปเป็นใช้ได้  ต่อมาโปรดให้ลดจำนวนลงมาเป็นห้า เฉพาะในถิ่นที่หาพระภิกษุได้ยาก  วิธีนี้เรียกว่า ญัตติจตุตถกรรมอุปสมบท เป็นวิธีที่พระสงฆ์ปฏิบัติกันอยู่เวลานี้
                      เมื่อพระพุทธเจ้าเสด็จดับขันธปรนิพพานแล้ว พระองค์มิได้ทรงแต่งตั้งผู้ใดเป็นผู้แทนพระองค์ แต่ได้ตรัสบอกไว้ว่า "พระธรรมวินัยที่พระองค์ทรงแสดงแล้ว ทรงบัญญัติแล้วนั้นแลเป็นศาสดาของภิกษุสงฆ์"
                      การปกครองคณะสงฆ์ กล่าวโดยทั่วไปก็อนุวัติตามขนบธรรมเนียมประเพณีของถิ่น และระบอบการปกครองฝ่ายอาณาจักรมาแต่ดั้งเดิมแล้ว ในสมัยสุโขทัยในจารึกครั้งพ่อขุนรามคำแหง ฯ ประมาณปี พ.ศ.๑๘๒๓ ว่าที่นครสุโขทัยมีสังฆราชมีปู่ครู มีมหาเถร มีเถร ทำให้เข้าใจว่าการปกครองคณะสงฆ์ในยุคสุโขทัยตอนต้นคงมีแต่คณะเดียว มีพระสังฆราชเป็นสังฆปรินายกชั้นสูงสุด และมีตำแหน่งรองลงมาเป็นลำดับ  ตกมาถึงสมัยสุโขทัยตอนปลาย พระเจ้าแผ่นดินพระราชทานสมณศักดิ์แก่พระสงฆ์ผู้เป็นหัวหน้าผู้ปกครอง ซึ่งกลายมาเป็นพระราชาคณะและพระครูมีชื่ออย่างทุกวันนี้ มีการกำหนดว่าในหัวเมืองใหญ่มีสังฆราชาปกครองทุกเมือง ในเมืองเล็กมีพระครูปกครอง แต่ในราชธานีกำหนดไว้ว่าคณะคามวาสีมีพระพุทธโฆษาจารย์เป็นเจ้าคณะใหญ่ คณะอรัญวาสีมีพระวันรัตเป็นเจ้าคณะใหญ่
                      ในสมัยกรุงศรีอยุธยา ในยุคต้น การปกครองคณะสงฆ์คงเป็นไปตามที่ปฏิบัติมาในสมัยกรุงสุโขทัย  ต่อมาได้แบ่งการปกครองคณะสงฆ์ออกเป็นฝ่ายขวา กับฝ่ายซ้าย คือ แบ่งคามวาสีฝ่ายซ้ายให้สมเด็จพระอริยวงศญาณปกครอง คามวาสีเดิมให้สมเด็จพระวันรัตว่า แต่คณะปักษ์ใต้ฝ่ายขวา และคณะอรัญวาสีมีพระพุฒาจารย์เป็นเจ้าคณะใหญ่ ในสมัยอยุธยาได้ทรงสถาปนาตำแหน่งเจ้าคณะใหญ่เป็นสมเด็จหมด คำว่าสมเด็จ ไทยเรานำมาจากคำเขมร
                      ต่อมาในสมัยรัตนโกสินทร์มีการจัดการปกครองคณะสงฆ์เหมือนสมัยอยุธยา ก่อนประกาศใช้ พ.ร.บ.ลักษณะการปกครองคณะสงฆ์ ร.ศ.๑๒๑ (พ.ศ.๒๔๔๕) คณะสงฆ์มีอยู่สามนิกายคือ มหานิกาย ธรรมยุติกนิกาย และรามัญนิกาย ยังมีพวกอานัมนิกาย และจีนนิกาย ซึ่งไม่ใช้ภาษาบาลีสันสกฤต คงไว้แต่ภาษาของตนเอง สองนิกายหลังดังกล่าวไม่ได้รับยกย่องเป็นภิกษุสงฆ์ เป็นแต่นับว่าเป็นนักพรต
                      การปกครองอันต่างโดยนิกายเหล่านี้จัดเป็นสี่คณะคือ คณะเหนือ คณะใต้ คณะกลาง และคณะธรรมยุติกนิกาย ทั้งสามคณะข้างต้นมีสมเด็จพระราชาคณะเป็นเจ้าคณะใหญ่ ส่วนคณะธรรมยุติกนิกาย มีเจ้านายปกครองติดต่อตลอดมาจนถึงประกาศใช้ พ.ร.บ.คณะสงฆ์ พ.ศ.๒๔๘๔ มีสมณศักดิ์เป็นสมเด็จเจ้าคณะใหญ่ มีฐานานุกรมเป็นพิเศษกว่าสมเด็จเจ้าคณะอื่น
                      คณะอรัญวาสีนั้นเป็นคณะพิเศษ และเป็นคณะอิสระ มีมาแต่ครั้งโบราณ  ต่อมาเมื่อมีการตั้งคณะเหนือและคณะใต้ แล้วก็รวมคณะอรัญวาสีเข้าไว้ในเขตของตน ๆ
                      คณะรามัญนั้นรวมจัดคณะสงฆ์เป็นรามัญเข้าไว้เช่นเดียวกับคณะธรรมยุตินิกาย พระสุเมธาจารย์เป็นเจ้าคณะ มีสมณศักดิ์สุดแต่จะโปรดเกล้า ฯ เสมอพระราชาคณะชั้นธรรมเป็นอย่างสูง
                      เนื่องในการปกครองนี้ ผู้มีตำแหน่งในการปกครองได้โปรดให้มีสมณศักดิ์ ตามลำดับชั้นดังนี้
                      ๑. สมเด็จพระสังฆราช ทรงปกครองสังฆมณฑลทั่วไป
                      ๒. สมเด็จพระราชาคณะ เจ้าคณะใหม่
                      ๓. พระราชาคณะผู้ใหญ่มีสี่ชั้นคือ ชั้นเจ้าคณะรอง ชั้นธรรม ชั้นเทพ ชั้นราช
                      ๔. พระราชาคณะสามัญมีสามประเภทคือ พระราชาคณะเปรียญ พระราชาคณะสมถและฝ่ายวิปัสสนา พระราชาคณะยก
                      วัดป่าสิริวัฒนวิสุทธิ์ หากจะเรียกนามวัดกันให้เต็มที่ จะต้องเรียกว่า “วัดป่าสิริวัฒนวิสุทธิ์ ในสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณีวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์” วัดนี้จัดสร้างขึ้นบนที่ดินของกรมธนารักษ์ ตั้งอยู่บนยอดเขาโคกแผ่น บ้านโคกแผ่น ตำบลทำนบ อำเภอท่าตะโก จังหวัดนครสวรรค์ มีเนื้อที่ ๙๖ ไร่เศษ เริ่มก่อสร้างเมื่อปี พ.ศ.๒๕๒๗ รูปแบบเป็นรูปเหมือนเรือที่ยกเอาเรือไปตั้งอยู่บนภูเขาชื่อราชญาณนาวาฑีฆายุมงคล อันมีความหมายถึงที่ซึ่งน้ำท่วมไม่ถึง และได้รับพระกรุณาโปรดเกล้า
                      การศึกษาของคณะสงฆ์ การเล่าเรียนในพระพุทธศาสนานั้น เมื่อแรกตั้งพระศาสนาผู้ที่สมัครเข้ามาถือพระพุทธศาสนามีสองพวกด้วยกัน พวกหนึ่งฟังธรรมแล้วรู้ทั่วถึงธรรมเป็นพระอรหันต์ เมื่อบวชแล้วกิจที่จะศึกษาเป็นอันไม่มี อีกพวกหนึ่งเป็นแต่พอใจในหลักธรรม เมื่อบวชแล้วต้องศึกษาให้ถึงที่สุด
                      หลักสูตรที่จะศึกษาในโอวาทปาติโมกข์มีศีลสิกขา จิตสิกขา และปัญญาสิกขา และท่านแสดงธุระในพระศาสนาไว้สองอย่างคือคันถธุระและวิปัสสนาธุระ
            ๘๗๑. คณาจารย์  เป็นชื่อตำแหน่งฝ่ายปริยัติของคณะสงฆ์ในประเทศไทย มีพระบรมราชโองการแต่งตั้งครั้งแรก เมื่อปี พ.ศ.๒๔๕๖  สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรสทรงดำรงตำแหน่งสมเด็จพระสังฆราชทรงปรารถนาจะแยกการปกครองที่เรียกว่าฝ่ายบริหารกับการศึกษาที่เรียกว่าฝ่ายปริยัติออกจากกันเพื่อต่างฝ่ายต่างได้โอกาสจัดการ ในฝ่ายนั้น ๆ ให้เจริญรุ่งเรืองไปตามควรแก่กาลสมัย มีการจัดตั้งตำแหน่งฝ่ายปริยัติขึ้นเทียบตำแหน่งฝ่ายบริหารชั้นนั้น ๆ คือ อาจารย์เอก อาจารย์โท อาจารย์ตรี อาจารย์ใหญ่และอาจารย์รอง เทียบกับเจ้าคณะมณฑล เจ้าคณะเมือง เจ้าคณะแขวง เจ้าอาวาส และรองเจ้าอาวาส ตามลำดับ
                    ตำแหน่งในฝ่ายปริยัติมีหน้าที่เป็นผู้สอนพระศาสนา แต่งหนังสือสอนพระศาสนา และเป็นผู้สอนความรู้ในพระธรรมวินัยของภิกษุสามเณร            ๔/ ๒๔๓๐
            ๘๗๒. คณิตศาสตร์  ในแง่ตรรกวิทยาเกี่ยวกับคุณลักษณะมากพอ ๆ กับที่เกี่ยวกับความนึกคิดและเหตุผลที่เป็นไป ในทางรูปร่าง การจัดลำดับและปริมาณ            ๔/ ๒๔๓๔
                    คณิตศาสตร์ประยุกต์ เป็นคณิตศาสตร์แขนงหนึ่งซึ่งนำไปใช้กับฟิสิกส์ ชีววิทยาและสังคมวิทยา
                    คณิตศาสตร์การคลัง เป็นคณิตศาสตร์ใช้ในการธนาคารและการประกัน
                    คณิตศ