| ค ฝ่ายฝรั่งมังคลานุชาหลาน |
เห็นเกิดการเกินคาดประมาทหมาย |
| ยิ่งแสนแค้นแสนสลดเหลืออดอาย |
มากลับกลายกลางศึกเหลือตรึกตรอง |
| แต่พ่อมาราวีแล้วมิหนำ |
แม่ยังทำซ้ำเข็ญให้เป็นสอง |
| เหลือดีแท้แม่พ่อเราหนอน้อง |
จะรับรองรบราญประการใด ฯ |
| ค วลายุดา วายุพัฒน์คิดขัดขวาง |
แค้นสี่นางอย่างว่าเลือดตาไหล |
| สะอื้นอั้นตันตึงตะลึงตะไล |
พอม้าใช้ชาวด่านดงตาลมา |
