วัดหนองม่วง

หน้าแรก

สมาชิก

รายการวัตถุมงคล

ตะกร้าวัตถุมงคล

วิธีชำระวัตถุมงคล

วิธีบูชาวัตถุมงคล

ประวัติวัด

ติดต่อวัด

เว็บบอร์ด

สมาชิก Log in

อีเมล์

รหัสผ่าน

สมัครสมาชิกใหม่

ลืมรหัสผ่าน

ค้นหาวัตถุมงคล

หมวดวัตถุมงคล

เครื่องราง พระอาจารย์ป้อม

พระเครื่อง พระอาจารย์ป้อม

พระเครื่อง หลวงพ่อสวัสดิ์

พระเครื่อง หลวงปู่พิมพ์มาลัย

พระเครื่อง หลวงพ่อสง่า

วัตถุมงคลของคุณ
รหัสวัตถุมงคล	ราคา	จำนวน
ยังไม่มีวัตถุมงคลอยู่ในตะกร้า

ชำระค่าวัตถุมงคล

แก้ไขรายการวัตถุมงคล

วิธีสั่งบูชาวัตถุมงคล

พระอภัยมณี/8

ตอนที่ ๑๗ ศรีสุวรรณกับสินสมุทตามพระอภัยมณี

สินสมุทพาศรีสุววรรณมาบนเรือแล้วก็ไปบอกนางสุวรรณมาลีแล้วพานางมาพบพระเจ้าอา ศรีสุวรรณก็ให้การต้อนรับในฐานะที่เป็นพี่สะใภ้ ทั้งสองได้สนทนากัน

ค พระยิ้มพลางทางเพลินเห็นเมินพักตร์	ชำเลืองลักแลชม้ายสายสมร
ทั้งคมขำสำอางอย่างกินนร	เสลี่ยมงอนงามพร้อมไม่ผอมพี
ดูเหมือนสาวราวกับยี่สิบถ้วน	ทั้งน้ำนวลผิวผ่องเป็นสองสี
แต่ลูกยาอายุได้แปดปี	นางจะมีลูกเต้าแต่อย่างไร
รำจวนจิตพิศดูเป็นครู่พัก	แล้วกลับหักหวงห้ามความสงสัย
ถึงอ่อนแก่แต่เป็นที่พี่สะใภ้	เราเป็นน้องต้องไหว้เป็นไรมี

ศรีสุวรรณเชิญนางเข้าเมืองรมจักร แล้วบอกว่าหลังจากนั้นก็จะออกติดตามพระพี่ยา ถ้าหาไม่พบก็จะไม่กลับวัง นางสุวรรณมาลีเห็นว่าไม่สมควรที่จะปฏิเสธ จึงตรัสตอบขอบคุณ แล้วลงไปที่พัก
วันรุ่งขึ้นทั้งหมดก็พากันลงเรือพระที่นั่งเข้าเมือง

สามพระองค์ลงร่วมเรือพระที่นั่ง	ทหารตั้งโห่ลั่นสนั่นเสียง
ประโคมฆ้องกลองแตรแซ่สำเนียง	ออกรายเรียงซ้ายขวาเป็นตาริ้ว
ขึ้นร่องทางกางใบขึ้นใส่เสา	เวลาเช้าลมเรื่อยเฉือบเฉือยฉิว
ทั้งกองนำลำทรงใส่ธงปลิว	เป็นแถวทิวเถือกมาในสาคร
ตะวันคล้อยหน่อยหนึ่งถึงปากน้ำ	ต้องเรียงลำเรือแห่แซ่สลอน
สำเนียงโห่โยธาพลากร	ใกล้นครคนตื่นเสียงครื้นครึก

ฯลฯ พวกชาวเมืองเห็นบรรดาแขกฝรั่งมากันคับคั่ง ก็คิดว่าเป็นข้าศึกก็พากันหนีเป็นอลหม่าน
ท้าวทศวงศ์ได้ยินฆาตกลองศึก ก็ตกพระทัยจึงปรึกษาข้าเฝ้าแล้วให้เสนาในใหญ่น้อย ไปคอยรับนายทัพบอกว่า พรุ่งนี้เช้าจะไปถวายเมืองกับเครื่องยศ ตัวพระองค์กับมเหสีและลูกหลาน จะออกป่าไปบรรพชาเป็นดาบส บรรดาเสนาก็ทูลว่า ถ้าพระองค์ทรงผนวชก็จะบวชตามไป แล้วถวายบังคลลงมาแพ

แลเห็นลำกำปั่นให้ครั่นคร้าม	แต่ล้วนสามเสาสล้างมากลางกระแส
ชุมนุมนั่งตั้งหน้านัยน์ตาแล	จนเรือแห่แซ่มาถึงหน้าวัง
พอลำทรงตรงประทับกับฉนวน	พร้อมกระบวนโยธาทั้งหน้าหลัง
สามพระองค์ลงจากเรือบัลลังก์	แล้วหยุดยั้งตำหนักท่าชลาลัย

บรรดาขุนนางหมอบเฝ้าอยู่เห็นเจ้านายก็เข้าไปเฝ้า จอมกษัตริย์ได้ตรัสถามความนคร บรรดาเสวกาก็ทูลแถลงให้ทรงทราบ

ค เสวกาอาดูรทูลแถลง	ทุกเขตแขวงเศร้าหมองไม่ผ่องใส
เสนามาตย์ราษฎรร้อนฤทัย	เหมือนอยู่ในกลางเพลิงเชิงตะกอน
พระปิตุรงค์มาตุรงค์ทรงกำสรด	ทุกข์ระทดทั้งพิภพสยบสยอน
แม้นข้าศึกฮีกหาญมาราญรอน	จะโอนอ่อนเอาใจเป็นไมตรี
อันไพร่ฟ้าข้าเฝ้เหล่าทหาร	ต่างคิดการแต่จะอพยพหนี
เดชะบุญทูลกระหม่อมจอมโมลี	ได้กลับมาธานีที่ดีใจ ฯ

จอมกษัตริย์จึงตรัสเล่าตั้งแต่เข้ารบจนพบนัดดา แล้วให้เรียกวอช่อฟ้า มาเชิญพระพี่นางไปปรางค์ทอง เมื่อทุกคนได้พบกันแล้ว จอมกษัตริย์ก็ได้ตรัสเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง ท้าวทศวงศ์มีความสงสัยจึงตรัสถามอายุนางสุวรรณมาลี

ค ยุพยงทรงฟังรับสั่งถาม	ให้เขินขามคิดพรั่นประหวั่นไหว
ไม่เคยปดอดสูอยู่ในใจ	แข็งฤทัยทูลความไปตามเกิน
ชันษาข้ายี่สิบสี่เศษ	เบญจเพสจึงต้องระหกระเหิน
อังคารเข้าเสาร์ทับแทบยับเยิน	ให้เผอิญพรากพลัดพระภัสดา
ยังอยู่แต่แม่ลูกเป็นเพื่อนยาก	กำจัดจากปิตุรงค์พระวงศา
แล้วเลี้ยวลดปดโป้ทำโศกา	สะอื้นอ้อนอ่อนหน้าระอาอาย ฯ

            ท้าวทศวงศ์ขอให้นางสุวรรณมาลีอยู่รอท่าฟังข่าวพระอภัยที่เมืองรมจักร แต่นางสุวรรณมาลีทูลตอบว่า ถ้าทำเช่นนั้นก็เหมือนเป็นหญิงทอดทิ้งผัว จึงขอตามหาพระอภัยในทะเล ที่เข้าเมืองก็เพื่อมาประณตบทมาลย์ให้ท้าวทศวงศ์ และคณาญาติได้รู้จักราชนัดดาว่าเป็นหลาน แล้วจะรับออกติดตามหาพระอภัยต่อไป
            ฝ่ายองค์อรุณรัศมี ก็รักใคร่สนิทสนมกับสินสมุทอย่างสุจริตใจ พอตกกลางคืนจึงแอบหนีมาพบพระเจ้าป้ากับพระเชษฐา ขอให้อยู่ตนอย่าไปไหน นางสุวรรณมาลีจึงชวนให้เดินทางไปด้วยกัน นางก็ดีใจขอไปด้วย
            ฝ่ายสามพราหมณ์วิเชียร โมรา และสานน ได้รับแจ้งเหตุรบพุ่งในกรุงศรี แล้วข้าศึกจับจอมกษัตริย์ไปได้ก็ตกใจ ต่างรับจัดพลได้คนละพัน แล้วรับยกมาเมืองรมจักร เมื่อรู้ข่าวจากชาวเมืองแล้วก็คลายใจ แล้วเข้าไปเฝ้าพระศรีสุวรรณ จอมกษัตริย์จึงฝากเมืองไว้ให้สามพราหมณ์ช่วยดูแล แล้วสั่งให้เกณฑ์กำปั่นหุ้มทอง สองร้อยลำเตรียมออกเดินทางไปหาพระอภัย

ค ฝ่ายมหาเสนาปรีชาหาญ	มาจัดการเกณฑ์กำปั่นเสียงหวั่นไหว
บ้างเปลี่ยนเสาเพลาสายระบายใบ	มีธงชัยปักประจำเป็นสำคัญ
ที่ลำทรงธงทองขึ้นล่องฟ้า	ปืนจังกาชะชับสลับลั่น
บรรจุพลคนประจำลำละพัน	มาเรียงรันรอท่าอยู่หน้าวัง ฯ

พระศรีสุวรรณได้ไปร่ำลานางเกษรา ขอให้อยู่กับพระบิดา และเลี้ยงลูกเพราะพระองค์ต้องจากไปนับปี นางเกษราวิงวอนขอติดตามไปด้วย

พระเสด็จไปไหนจะไปด้วย	เป็นเพื่อนม้วยภูวไนยเหมือนใจหมาย
ถ้าทิ้งไว้ไหนน้องจะครองกาย	เหมือนหญิงหม้ายมิได้พ้นคนนินทา
ถึงมิชั่วก็เหมือนชั่วเพราะผัวจาก	เป็นหญิงยากจะไว้ตัวกลัวหนักหนา

ฯลฯ พระศรีสุวรรณจึงปลอบนาง พร้อมกับให้เหตุผลว่า

ถึงร้อยปีพี่จะไปเสียจากน้อง	ไม่ขุ่นข้องคิดอางขนางแหนง
อันทองคำธรรมชาติใช่ทองแดง	ไม่เคลือบแฝงแคลงฝ้าเป็นราคี

ฯลฯ

ซึ่งนงลักษณ์จะใคร่ไปด้วยพี่	เกรงเป็นที่ครหาจะว่าขาน
ด้วยสตรีที่จะไม่มิใช่การ	อันหนึ่งหลานพี่นางจะหมางใจ
จะว่ารักอัคเรศกว่าเชษฐา	ไม่เคลื่อนคลาคลาดมิตรพิสมัย

ฯลฯ

อันทุกข์โศกโรคภัยในมนุษย์	ไม่รู้สุดสิ้นลงที่ตรงไหน
เหมือนกงเกวียนกำเกวียนเวียนระไว	จงหักใจเสียเถิดเจ้าเยาวมาลย์

ฯลฯ วันรุ่งขึ้นพระศรีสุวรรณก็ไปพบพี่สะใภ้แจ้งว่า ได้ฤกษ์ดีที่จะออกเดินทาง แล้วงพากันไปทูลลาพระบิดามารดา นางอรุณรัศมีบอกว่าจะไป พระอัยกาได้ห้ามปรามไว้ด้วยเกรงจะลำบาก แต่นางบอกว่าได้รับปากกับพระเจ้าป้าแล้ว ถ้าไม่ไปด้วยก็เหมือนขี้ปด จะไปเป็นเพื่อนป้าช่วยหาลุง
สองกษัตริย์จะต้องผ่อนผันให้นางเดินทางไป นางแก้วเกษราก็มีความอาลัย แต่เกรงใจพระเจ้าป้าไม่พาที จากนั้นทั้งสามกษัตริย์ก็มาส่งที่ตำหนักแพ แล้วลงเรือพระที่นั่งตามไปส่งสองกษัตริย์จนออกปากอ่าวที่กำปั่นใหญ่จอดอยู่ นางสุวรรณมาลีเชิญสามกษัตริย์ขึ้นชมกำปั่น

ขึ้นชมกำปั่นเป็นหลั่นลด	มีเกวียนรถเตรียมไว้เครื่องใช้สอย
ทั้งอูฐลาม้าควายก็หลายร้อย	เก๋งน้อยน้อยนั่งเล่นเย็นเย็นใจ
มีไม้ดอกออกลูกปลูกริมตึก	ดูครื้นครึกโสภาพฤกษาไสว
หญ้าฝรั่นจันทร์คณาหว้าลำไย	ช่างปลูกไว้สารพัดเหมือนปัถพี

ฯลฯ เมื่อสามกษัตริย์เดินทางกลับ สี่กษัตริย์ก็ออกเดินทางไปกลางทะเล

ค ฝ่ายศรีสุวรรณวงศ์ทรงกำปั่น	อยู่ห้องกั้นเก๋งสทุยท้ายบาหลี
เห็นพยับลับฟ้าเข้าราตรี	พอลมดีเดือนสว่างกลางทะเล

ฯลฯ

ตอนที่ ๑๘ พระอภัยมณีโดยสารเรืออุศเรน

ค จะกล่างองค์อุศเรนเจนสมุทร	ราชบุตรเจ้าลังภาษาสิงหล
คุมกำปั่นพันลำเที่ยวแล่นชล	ตามตำบลเกาะแก่งทุกแขวงแคว
ไม่พบท้าวเจ้ากรุงผรึกราช	ค่อยอ้อมหาดตะวันตกวกแฉว

ฯลฯ            อุศเรนตามหาอยู่สามเดือนก็ไม่พบ ครั้นแล่นเรือมาใกล้เขามหิงสิงขรส่องกล้องดู เห็นริ้วท่าธงปลิวสะบัดอยู่เห็นทีจะมีคนจึงให้แวะไปดู
            กล่าวถึงพระอภัย พำนักอยู่ที่มหิงสิงขรกับผู้คนอีกร้อยคนคอยท่าเภตราจรอยู่ห้าเดือน ในวันนั้นได้แลเห็นเภตราในวารีต่างก็พากันมาเฝ้าดู บ้างก็บนบานเจ้าอ่าวทะเลเทวดาขอให้เรือมาที่เขานี้
            เรือลำของอุศเรนแล่นมาถึงหาดเห็นคนบนสิงขร จึงจอดทอดสมอแล้วลงเรือเล็กพร้อมไพร่พลตีกรรเชียงเข้าสู่หาดทราย เห็นองค์พระอภัยทรงเครื่องสวยงาม คิดว่าคงเป็นกษัตริย์มาแต่ไกล จึงตรัสถามไป พระอภัยตอบว่าพระองค์เป็นเจ้าบุรีรัตนา ผีเสื้อพามาไว้ในสาคร แล้วเล่าความแต่หนหลังให้ฟังทั้งหมด จากนั้นก็ขอโดยสารไปขึ้นฝั่ง เพื่อจะได้หาทางกลับไปเมืองต่อไปด้วย
            อุศเรนได้ฟังแล้วก็คร่ำครวญถึงนางสุวรรณมาลีด้วยคิดว่านางคงสิ้นชีวิตแล้วจนล้มสลบไป เมื่อช่วยกันแก้ไขให้ฟื้นขึ้นมาแล้วก็ได้ไต่ถาม นามกรกัน รวมทั้งบิดามารดานามธานี แล้วจึงได้เล่าเรื่องเมืองผลึกที่จะจัดแต่งงานอภิเษก พอดีนางสุวรรณมาลีมาหายไปกลางทะเล จึงออกติดตามมาสามเดือนแล้ว แล้วถามว่าเมื่อเรือแตกแล้วพระอภัยยังได้ทราบความเป็นไปของนางสุวรรณมาลีว่าเป็นตายร้ายดีประการใด
            พระอภัยได้ฟังเรื่องแล้วก็รู้ว่าอุศเรนจะเป็นคู่กับนางสุวรรณมาลี และกำลังตามหานางอยู่ด้วยความอาวรณ์ก็นึกสงสาร เห็นว่า พระองค์ไม่ควรชิงพระธิดามาเป็นของตนและคิดจะผูกไมตรีกับอุศเรนไว้ จึงมิได้กล่าวคำให้เป็นที่ระคายเคือง จึงแจ้งแก่อุศเรนว่าเมื่อโดยสารเรือมาตนเป็นดาบสอยู่ท้ายเรือ ส่วนนางอยู่กลางเรือ จึงไม่รู้เรื่องกัน แล้วแนะนำให้อุศเรนหาโหรมาทำนาย

ค โหรจับยามตามโฉลก	อุษาโยคยามจันทร์เจ็ดชั้นฉาย
ลงเลขลัพท์ขับไล่ยังไม่ตาย	จึงทูลทายว่าข้าเห็นไม่เป็นไร
พระบุตรีมีผู้จะชูช่วย	ไม่มอดม้วยมรณาอย่าสงสัย
อยู่ทางทิศอีสานสำราญใจ	แม้ตามไปก็จะพบประสบกัน ฯ

อุศเรนได้ฟังคำทำนายก็คลายใจ แล้วเชิญพระอภัยร่วมเรือกับตนเที่ยวติดตามหาพระธิดาต่อไป บอกว่าพระอภัยแก่ชันษากว่าตนก็ขอให้เป็นพี่น้องกัน แล้วพากันลงเรือแต่ออกเรือไม่ได้ แม้จะให้ไพร่พลลงลากจนเชือกขาดเรือก็ยังคงติดอยู่ ทั้งนี้เนื่องจากผีเสื้อที่ตายไปแล้วบันดาลให้เรือติด เมื่อสอบถามความจากผู้เฒ่า ก็ได้รับคำตอบว่า ผีเสื้อยุดเรือไว้ ขอให้พระองค์เสด็จขึ้นฝั่ง ไปสั่งสารยักษ์ที่ตายให้นางสิ้นอาลัย พระอภัยจึงไปบอกกล่าวแก่ศพนางผีเสื้อที่เป็นหิน ครวญคร่ำรำพันถึงนางจนสลบไป เมื่อแก้ไขให้ฟื้นแล้วอุศเรนก็สั่งให้ทำโรงร่มบังซากผีเสื้อเอาไว้ แล้วจึงออกเรือ แล่นไปทางทิศอีสาน
จะกล่าวถึงกำปั่นสินสมุทกับนางอรุณรัศมี พร้อมทั้งองค์สุวรรณมาลีกับกษัตริย์ศรีสุวรรณแล่นมาในทะเล เที่ยวค้นหาทั่วทุกเกาะแก่ง ก็ไม่พบองค์พระอภัย นางอรุณรัศมีกับสินสมุทต่างก็สนุกสนานมาในเรือ พอตกกลางคืนพี่น้องสองกุมารก็บรรทมกับมารดา พระชนนีชี้ชวนชมดาราให้หลานรู้จักไว้

ดูโน่นแน่แม่อรุณรัศมี	ตรงมือชี้ดาวเต่านั่นดาวไก่
โน่นดาวธงตรงหน้าอาชาไนย	ดาวลูกไก่เคียงอยู่เป็นคู่กัน
องค์อรุณทูลถามพระเจ้าป้า	ที่ตรงหน้าดาวไถชื่อไรนั่น
นางบอกว่าดาวธงอยู่ตรงนั้น	ที่เคียงกันเป็นระนาวชื่อดาวโลง
แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์	จะม้วยมุดมรณาเป็นห่าโหง
ดาวดวงลำสำเภามีเสากระโดง	สายระโยงระยางหางเสือยาว
นั้นแน่แม่ดูดาวจระเข้	ศีรษะเร่หกหางขึ้นกลางหาว
ดาวนิดทิศพายัพดูวับวาว	เขาเรียกดาวยอดมหาจุฬามณี
โน่นดาวคันชั่งช่วงดวงสว่าง	ที่พราวพร่างพรายงามดาวหามผี
หน่อนรินทร์สินสมุทกับบุตรี	เฝ้าเซ้าซี้ซักถามตามสงกา
พระชนนีชี้แจงให้แจ้งจิต	อยู่ตามทิศทั่วไปในเวหา

ฯลฯ

• Update : 31/5/2554