หน้าแรก สมาชิก รายการวัตถุมงคล ตะกร้าวัตถุมงคล วิธีชำระวัตถุมงคล วิธีบูชาวัตถุมงคล ประวัติวัด ติดต่อวัด เว็บบอร์ด
สมาชิก Log in
อีเมล์
รหัสผ่าน
สมัครสมาชิกใหม่
ลืมรหัสผ่าน
















ค้นหาวัตถุมงคล
 
 
 
หมวดวัตถุมงคล
  เครื่องราง พระอาจารย์ป้อม
  พระเครื่อง พระอาจารย์ป้อม
  พระเครื่อง หลวงพ่อสวัสดิ์
  พระเครื่อง หลวงปู่พิมพ์มาลัย
  พระเครื่อง หลวงพ่อสง่า
วัตถุมงคลของคุณ
รหัสวัตถุมงคล ราคา จำนวน
ยังไม่มีวัตถุมงคลอยู่ในตะกร้า
  • ชำระค่าวัตถุมงคล
  • แก้ไขรายการวัตถุมงคล
  • วิธีสั่งบูชาวัตถุมงคล
  •  

    พระอภัยมณี/2
    ตอนที่ ๖ ศรีสุวรรณรบท้าวอุเทน

      พอเดือนยี่มีผู้ถือหนังสือบอก ชาวด่านนอกนครพณาสัณฑ์
    ทั้งเหนือใต้ฝ่ายปัจฉิมมาพร้อมกัน บังคมคัลทูลท้าวเจ้าพารา
    ว่าบัดนี้ท้าวอุเทนเกณฑ์ทหาร เป็นสามด่านข้าศึกฮึกหนักหนา
    ฯลฯ
    ข้างฝ่ายเหนือบอกว่าปัจจามิตร พวกฝรั่งอังกฤษกับมักกะสัน
    ล้วนขี่ม้าห้าหมื่นพื้นฉกรรจ์ เข้าบุกบั่นตีบ้านด่านดงมา
    อันโยธามาทางตะวันตก กระบวนบกแบกพื้นล้วนปืนผา
    มลายูสุระตันวิลันดา ตีเข้ามาในด่านชานบุรี
    ฯลฯ
                การเตรียมการรับมือกับข้าศึก ตามพระบัญชาของท้าวทศวงศ์เป็นไปอย่างแข็งขัน
    ไปรบรับทัพแขกให้แตกไป อย่าให้ไพรีรุกบุกเข้ามา
    ที่ปากน้ำสำคัญอยู่แห่งหนึ่ง เอาโซ่ขึงค่ายคูดูรักษา
    ให้ลากปืนป้อมฝรั่งขึ้นจังกา คอยยิงข้าศึกให้บรรลัยลาญ
    ฯลฯ
                พระธิดาได้ทราบข่าวศึกเกรงว่า จะต้องตกไปเป็นของแขกแปลกชาติ จึงทูลพระมารดาว่า
    ถึงสุดคิดปิตุรงค์จะส่งลูก จะไปผูกคอตายให้หายสูญ
    ไม่ขอพบคนแขกแปลกประยูร แล้วนางพูนเทวษร่ำระกำใจ
    ฯลฯ
                จากนั้น พระธิดาจึงให้สี่พี่เลี้ยงไปหาศรีสุวรรณ และสามพราหมณ์มาณพว่า จะคิดอ่านประการใด ก็ได้รับคำตอบว่าจะถวายตัวเป็นทหาร ขออาสาสู้ศึก ศรีสุดาพี่เลี้ยงได้ฟังแล้ว จึงค่อนว่า
      ศรีสุดา หน้าม่อยชม้อยชม้าย ทำเอียงอายอ่อนคอแล้วพ้อให้
    น่าหัวเราะทั้งทุกข์สนุกใจ พระจะไปเป็นทหารสงสารจริง
    อันศึกเสือเหนือใต้มิใช่ง่าย ไม่สบายเหมือนหนึ่งเที่ยวเกี้ยวผู้หญิง
    ฯลฯ
                สี่พี่เลี้ยงเอาความไปเล่าแจ้งแถลงไขให้พระธิดาทราบว่า ทั้งสี่คนอาสาออกศึก
                ฝ่ายกองทัพของท้าวอุเทน ก็เข้าโจมตีเมืองรมจักร แล้วเข้าล้อมเมืองไว้
    จะกล่าวฝ่ายทัพอุเทนราช พบอำมาตย์รมจักรเข้าหักหาญ
    ทั้งยิงแย้งแทงฟันประจัญบาน ไทยไม่ทานมือแขกก็แตกยับ
    พลชวามลายูทั้งมูหงิด ก็ตามติดหักโหมเข้าโจมจับ
    ชาวบุรีหนีหลบไม่รบรับ จนกองทัพโอบอ้อมเข้าล้อมเมือง ฯ
      สงสารท้าวทศวงศ์พงศ์กษัตริย์ โทมนัสทุกข์ตรอมจนผอมเหลือง
    ฯลฯ
    เที่ยวตรวจไตรไพร่พหลพลโยธา ให้รักษาหน้าที่เชิงเทินไว้
    แม้นข้าศึกฮึกฮักมาหักหาญ จะต่อตีปีนสะพานขึ้นด้านไหน
    หลอมตะกั่วคั่วทรายปรายลงไป ยิงปืนใหญ่แย้งรับให้ยับเยิน
    แล้วเกณฑ์ไพร่ในบุรีไว้สี่หมื่น ฉายค่ำคืนการชุกจะฉุกเฉิน
    จะได้เพิ่มเติมคนบนเชิงเทิน เสด็จเดินช้างตรวจทุกหมวดมา ฯ
      ฝ่ายทหารท่านท้าวอุเทนราช สี่อำมาตย์ตัวนายทั้งซ้ายขวา
    เข้าตั้งค่ายรายกำแพงแย่งปีกกา แล้วปรึกษาคิดอ่านการณรงค์
    ว่าจะให้ทูตถือหนังสือสาร ไปว่าขานข้อความตามประสงค์
    แม้นเจ้าเมืองรมจักรยังรักองค์ ให้เร่งส่งพระธิดาอย่าช้านาน
    เห็นพร้อมใจให้เสมียนเขียนหนังสือ ให้ผู้ถือสาราที่กล้าหาญ
    ขึ้นขี่ม้าโบกธงตรงทวาร ชูแต่สารไว้ให้เห็นเป็นสำคัญ
    ฯลฯ
    บัดนี้เราเข้ามาล้อมป้อมปราการ  ชีวิตท่านเหมือนลูกไก่อยู่ในมือ
    แม้นบีบเข้าก็จะตายคลายก็รอด จะคิดลอดหลบหลีกไปอีกหรือ
    ฯลฯ
                ท้าวทศวงศ์ทรงหารือกับหมู่เสนา พวกเสนามีความเห็นว่า
    มิอ่อนน้อมยอมยิงจะชิงชัย ก็เห็นไม่พ้นอาญาปัจจามิตร
    แม้นทรงธรรม์กรุณาประชาราษฎร์  อนุญาตยอมถวายให้หายผิด
    ฯลฯ
                ท้าวทศวงศ์ได้ฟังคำปรึกษาแล้วก็ร้อนใจ นิ่งนึกตรึกษาอยู่ช้านาน แล้วจึงให้มหาเสนาในปล่อยทูตผู้ถือหนังสือสารไปบอกกับแม่ทัพใหญ่ ขอเวลาไตร่ตรองสามวัน
                ฝ่ายพระบุตรีกับพี่เลี้ยงให้คนใช้ไปสืบข่าวสงครามมาทูลว่าข้าศึกได้ล้อมป้อมปราการไว้แล้วก็ตกใจ พี่เลี้ยงปลอบว่าหน่อกษัตริย์ตรัสว่าจะมารับ ถ้าถึงอับจนแท้จะแก้ไข  และกล่าวว่า
    อันชาตินี้พี่ไม่ขอเป็นข้าแขก ถึงเมืองแตกจะไปตายอยู่ปลายสวน
    ฯลฯ
                ศรีสุวรรณหารือกับสามพราหมณ์มาณพและได้แนวทางปฏิบัติคือ
      หน่อกษัตริย์ว่าถ้าเช่นนั้น จะพากันไปเฝ้าเจ้ากรุงศรี
    เราเดินทางหว่างค่ายพวกไพรี ให้โยธีกองทัพออกจับตัว
    จึงฝ่าฟันข้าศึกสะอึกไล่ เอาหัวไอ้พวกชาวพลไปคนละหัว
    แทนธูปเทียนดอกไม้ถวายตัว ให้เห็นทั่วจะได้ลือฝีมือเรา
      ฝ่ายฝรั่งอังกฤษคิดประหลาด พราหมณ์ยังอาจเดินมุ่งเข้ากรุงศรี
    จะจับไว้ไต่ถามความบุรี พวกโยธีพรูพร้อมออกล้อมพราหมณ์
    พระโฉมยงทรงกระบองของวิเศษ  สำแดงเดชชิงชัยในสนาม
    ฯลฯ
    ตัดศีรษะโยธาที่ฆ่าตาย ทั้งสามนายหัวมาหน้าประตู
    พวกรักษาหน้าที่ก็มี่ฉาว  ทั้งนายบ่าวบอกกันสนั่นหู
    เห็นพราหมณ์หิ้วหัวแขกแดกกันดู  เปิดประตูให้เจ้าเข้าในเมือง
    ฯลฯ
                เสนีที่เป็นใหญ่เข้ามาไต่ถามได้ความแล้วจึงพาเข้าไปทูลแถลงแจ้งกิจจาต่อท้าวทศวงศ์ ท้าวทศวงศ์เห็นศรีสุวรรณและพราหมณ์ทั้งสามแล้วก็ถามว่า
    นี่แน่เจ้าเผ่าพราหมณ์นามไฉน จะชิงชัยช่วยสังหารผลาญปรปักษ์
    ซึ่งฝ่าฟันเข้ามาได้ขอบใจนัก แต่จะหักศึกเสือเห็นเหลือมือ
    ด้วยตัวเจ้าเยาว์ยังกำลังน้อย เหมือนไก่ต้อยจะไปสู้อ้ายอูหรือ
    ฯลฯ
    แม้นเจ้าออกชิงชัยไม่ชนะ  ก็เห็นจะชุลมุนวุ่นหนักหนา
    ซึ่งจะปราบศัตรูกู้พารา ด้วยวิชาความรู้หรือสู้รบ
      เจ้าพราหมณ์ฟังบังคมบรมนารถ  ข้าพระบาทพากเพียรเรียนจนจบ
    ชำนาญในไตรเพทวิเศษครบ จะรุกรบราวีให้มีชัย
    ซึ่งจะส่งองค์พระบุตรีนั้น ทมิฬมันจะประมาทพระบาทได้
    ฯลฯ
    แล้วโปรดให้ไปนัดนายกองทัพ ให้ออกรับรบสู้เป็นคู่ขัน
    จะสังหารผลาญนายวายชีวัน แล้วไล่ฟันพวกไพร่ให้เป็นเบือ
                เมื่อถึงวันนัดชิงชัยในสนาม
      สมเด็จท้าวเจ้าบุรินทร์ปิ่นประเทศ ทอดพระเนตรโยธาที่หน้าฉาน
    เห็นพร้อมกันบันเทิงเริงสำราญ พระเบิกบานเบือนพักตร์มาทักพราหมณ์
    ฯลฯ
      ศรีสุวรรณกับสามเจ้าพราหมณ์พร้อม ประณตน้อมนบปิ่นบดินทร์สูร
    พอสบเนตรเกษรายิ่งอาดูร ต้องจำทูลลามาขึ้นพาชี
    ให้ทหารขานโห่ขึ้นสามหน ดำเนินพลออกทวารอิสานศรี
    เสียงฆ้องกลองก้องสะเทือนธรณี พวกโยธีเดินกระบวนล้วนทวนธง
    พวกนายทัพขับม้าพยศย่าง ดูเหมือนอย่างหุ่นเชิดระเหิดระหง
    แกล้งชักน้อยซอยเต้นเผ่นผจง ผ่านมาตรงหน้าพลับพลาสง่างาม
    เหล่าทหารราญรณผจญศึก กระหึ่มฮึกโห่ร้องก้องสนาม
    ให้หยุดยั้งตั้งที่สีหนาม เรียงไปตามรัถยาหน้ากำแพง ฯ
    ฯลฯ
      ฝ่ายฝรั่งปังกลิมาวิชาเยนทร์ สุรเหนมูรตานชาญกำแหง
    เห็นชาวเมืองออกมาตั้งอยู่กลางแปลง ล้วนเสื้อแดงสักหลาดดาษดา
    นายทั้งสี่มีสัปทนกั้น แต่ไกลกันไม่ตระหนักรู้จักหน้า
    ทั้งสี่ค่ายนายหมวดตรวจโยธา ปังกลิมากองแขกแทรกสมทบ
    วิชาเยนทร์เกณฑ์ฝรั่งฝ่ายอังกฤษ มุรหวิดแข็งขันเข้าบรรจบ
    สุรเหนเกณฑ์ชวาล้วนกล้ารบ เข้าสมทบกับปิตันวิลันดา
    มลายูมูรตานเป็นนายทัพ สมทบกับกองฝรั่งบังกุล่า
    เป็นโยธีสี่หมู่ผู้ศักดา ถือศัสตรากริชตรีกระบี่ยาว
    ฝ่ายทหารฝรั่งทั้งห้าหมื่น ถือแต่พื้นทวนคู่ใส่ภู่ขาว
    บ้างถือหอกดาบสั้นกั้นหยั่นยาว เสียงเกรียวกราวเข้าสมทบบรรจบกัน
    ฝ่ายนายทัพทั้งสี่เสนีใหญ่ ต่างสอดใส่เสื้อแดงดูแข็งขัน
    คาดเข็มขัดรัดผ้าเช็ดหน้าพลัน สวมเกราะกันอาวุธยุทธนา
    ใส่หมวกดำกำมะหยี่ล้วนมียอด ขนนกสอดแซมใส่ทั้งซ้ายขวา
    ครั้นเสร็จสรรพจับกระบี่ขึ้นขี่ม้า ให้โยธาเดินธงตรงออกไป
    ฯลฯ
    หน่อกษัตริย์กวัดแกว่งพระแสงกระบอง เข้าตีต้องปังกลิมาชีวาวาย
    เจ้าโมราอานุภาพเอาดาบฉะ ตัดศีรษะสุรเหนกระเด็นหาย
    วิเชียรนั้นฟันมุรตานุตาย สานนุนายพราหมณ์ฆ่าวิชาเยนทร์
    พวกฝรั่ง อังกฤษมุรหงิดแตก บ้างตื่นแตกต่างวิ่งทิ้งโล่เขน
    ฯลฯ
      สมเด็จท้าวทศวงศ์ตรงเข้าใกล้ จึงปราศรัยว่าเจ้าแรงแข็งขยัน
    ช่วยรบแขกแตกตายวายชีวัน ขอเชิญขวัญนัยนาเข้าธานี
    ฯลฯ



    • Update : 29/5/2554
    © Copyright 2011 www.watnongmuang.com All rights reserved 999arch