ได้เรียนรู้ตัวอักษรเเละสระต่างๆไปกันเเล้ว ทีนี้มาเรียนวิธีการผสมคำ การสะกด การใช้ตัวสะกด ตลอดจนวิธีอ่านคำที่มีสองพยางค์ ซึ่งภาษาขอมจะมีเทดนิคที่พิเศษที่เเตกต่างจากภาษาไทยของเรา
วันนี้เรียนเเม่ กันนะ คือนำตัวอักษรตั้งเเต่ตัว กะ ไปจนถึงตัว ฬะ นำมาผสมกับสระเเละตัวสะกดเเละเชื่อมโยงถึงพยางค์ต่อไปที่ติดกัน ซึ่งเทคนิคนี้จะใช้กับคำที่เป็นพยางค์เดียวโดยในคำประกอบด้วยอักษรนำ สระ เเละตัวสะกด เเละกรณีสำหรับคำที่มีสองพยางค์ มาเรียนรู้กันว่ามีเทคนิคการอ่านอย่างไร
เทคนิคการเขียน คือ สำหรับคำสองพยางค์ พยางค์เเรก มีอักษรนำ สระ ตัวสะกด โดยพยางค์ต่อมาจะเอาเเค่ตัวเชิงของอักษร มาวางให้ตัวสะกดของพยางค์เเรก เเละนำสระของพยางค์ใหม่ไว้ที่ตำเเหน่งของตัวสะกดของพยางค์เเรกเช่นกัน สระจะอยู่ตามตำเเหน่งปรกติตามหน้าที่ เเต่ถ้าเราอ่านก็จะทราบว่า สระเป็นส่วนประกอบหรือขึ้นอยู่กับพยางค์ไหนครับ
๑ เเละ ๒ การผสมคำเเละเขียน อย่างคำว่า กันนะ บางท่านจะไม่เขียนไม้หันอากาศที่บนตัวกะ บางท่านก็เขียน เพราะฉะนั้น การอ่านภาษาขอมบางครั้ง ต้องใช้การเดาคาดคะเนความเป็นไปได้ ประกอบไปด้วย ถ้าท่านช่ำชองทางด้านภาษาหรือคาถาอาคมต่างๆ ก็จะสามารถเข้าใจได้ง่ายเเละเร็วขึ้น
๓ การผสมคำ คำว่า กันนะ คำว่า กัน มาจาก ตัวกะ ไม้หันอากาศ ตามด้วยตัวสะกด ตัวนะ ส่วนคำว่า นะ พยางค์ต่อมาใช้ ตัวเชิงของตัวนะอีกตัว วางไว้ใต้ตัวนะตัวเเรกที่เป็นตัวสะกด อ่านรวมกันว่า กันนะ
การเเบ่งพยางค์ ผมได้เเยกสีไว้ด้วยเพื่อสังเกตได้ง่าย เช่น คำสี่คำหลัง กันนะ กันนิ กันนุ กันเน
๔ คำว่าสันติ สามารถเขียนได้หลายเเบบดังนี้
สะ +ไม้หันอากาศ+ นะ เเละ ตะ +สระอิ หรือ
สะ +ไม้หันอากาศ+ ตัวเชิงของนะ(ล่าง สะ) เเละ ตะ +สระอิ หรือ
สะ + ตัวเชิงของนะ(ล่าง สะ) เเละ ตะ +สระอิ หรือ
สะ +ไม้หันอากาศ+ นะ เเละ เชิงของ ตะ(ล่าง นะ) +สระอิ
๕ ดูคำอธิบายจากภาพครับ เรื่องการยืมตัวอักษร เเละการเปลี่ยนรูปของตัวอักษร ครับ
นอกจากนี้เกจิยุคเก่าๆยังมีวิธีเขียนคำที่เเปลกออกไปอีก เช่น เมื่อ ตัวเลข กับ จำนวนหน่วย จะถูกมารวมกันเเทนที่จะเขียนเเบบธรรมดา วิธีนี้ หลวงพ่อกวยท่านก็ใช้ เพราะเคยเห็นในบันทึกของท่าน
๖ คำว่า ๓ ที ถูกเขียน โดย ตัวเชิงของตัวทะ ถูกนำมาไว้ใต้้เลข ๓ เเละใส่สระอี เพิ่มไปข้างบน สะดวกดีครับ
๗ บน เขียนโดยวิธีเดียวกันเช่นคำว่า ๒ สี ๓ ปี ๔ ที เเละ ๙เดือน
ล่าง เขียนเเบบธรรมดา ๒ สี ๓ ที ๔ เดือน ๘ ปี เเละ ๙ วัน