อักษรขอมไทย ที่ใช้กันมาเเต่โบราณกาล ใชัในพิธีมงคลต่างๆ ปลุกเสกลงอักขระเลขยันต์ต่างๆ เพื่อให้พระเครื่องหรือเครื่องรางมีความศักดิ์สิทธิ์หรือความขลัง

การเรียนรู้ภาษาขอม ถือเป็นการอนุรักษ์วัฒธรรมอย่างนึง อีกทั้งยังมีประโยชน์ในการศึกษาค้นคว้าหาข้อมูลต่างๆ เพราะตามบันทึกหรือตำราเก่าๆของคนสมัยเก่าๆหรือเกจิสมัยก่อนๆ บางครั้งจะใช้อักษรขอมเป็นตัวบันทึก ทั้งภาษาบาิลี ตลอดจนบางครั้งออกเสียงภาษาไทยเเต่ใช้อักษรขอมเขียนเเทน เมื่ออ่านออกจะทำให้เรามีความเข้าใจกับสิ่งที่จดบันทึกซึ่งถือว่า เป็นประโยชน์อย่างยิ่ง

อีกทั้งยังเป็นการป้องกันสำหรับการเช่าหาพระหรือเครื่องรางต่างๆ เช่น เครื่องรางของหลวงพ่อกวย เห็นบางคนเอามาขาย เรียกยันต์หลวงพ่อผิดๆถูกๆ เรียกยันต์หลังปรกโพธิ์เก้า(นะโมพุทธายะ) เป็นยันต์ดวงเเก้วบ้าง
หรือไปเอาเครื่องรางที่มีรอยจารของที่อื่น มาตีเป็นของหลวงพ่อกวย โดยที่ลายมือ หรือคาถาที่จาร เป็นคาถาที่หลวงพ่อไม่ได้ใช้ หรือไม่ใช่ลายมือของหลวงพ่อ

ถ้าท่านอ่านภาษาขอมออก เมื่อลองอ่านยันต์ที่พระเครื่องต่างๆออก ท่านจะมีความสนุกเเละมีความสนใจมา่กขึ้นอย่างเเน่นอนครับ